Χειροπέδες σε δημόσιο χώρο στο δικαστήριο τροφίμων

Ένας δημόσιος αυνανιστής αναζητά ενθουσιασμό από το πιθανό κοινό του με το να συχνάζει σε ένα δικαστήριο τροφίμων. Διεγερμένος από φαγητό και ηδονοβλεψική ευχαρίστηση, αυνανίζεται ανοιχτά, αγνοώντας τον κόσμο, μέχρι να φτάσει στο αποκορύφωμα.

Καθώς χτυπούσαν οι ωδίνες της πείνας, βρέθηκε στο δικαστήριο του φαγητού, ένα μέρος απόλαυσης και ηδονής.Ωστόσο, οι πόθοι του δεν ήταν για φαγητό, αλλά για ένα διαφορετικό είδος ικανοποίησης.Η επιθυμία του εποικοδομούνταν, και η θέα του πολυσύχναστου πλήθους τροφοδότησε μόνο τον ερεθισμό του.Δεν μπορούσε να αντισταθεί στην παρόρμηση να αυνανιστεί στο κοινό, τη συγκίνηση να τον πιάσουν να προσθέτει στον ενθουσιασμό του.Βρήκε ένα απόμερο παγκάκι, το χέρι του γρήγορα βρήκε το παλλόμενο μέλος του, να το χαϊδεύει με θέρμη.Το δημόσιο σκηνικό απλώς ενίσχυσε τον ερεθισμά του, ο κίνδυνος ανακάλυψης προστέθηκε στον ενθουσιασμό.Το χέρι του, κινήθηκε πιο γρήγορα καθώς η ανάσα του πλησίασε στο αποκορύφωμα.Με το τελευταίο χτύπημα, το δυνατό του χέρι έδεσε το ζεστό του χτύπου, το ζεστό χέρι του έδεσε τα χύσια του, αφήνοντας το κοινό να φουσκώνει τη μνήμη του, αφήνοντάς τον να νοιώθει για πάντα τον ενθουσιασμό.